Nog vier dagen.

Daar zit ik dan. Op de bank, met een dekentje over me heen. Net de finale van Wie is de Mol? 2018 zitten kijken. Spoiler, het is Jan! Niet aan zien komen, alweer. Ik sluit de browser af en dan zie ik het. Nog 4 dagen. Nog 4 dagen tot mijn reis begint. En het dringt nog niet tot me door. 'Afscheid nemen bestaat niet' zong Marco Borsato. Maar hoe moet je afscheid nemen als je nog niet door hebt dat je over een paar dagen in het vliegtuig stapt naar Indonesië? Alle afscheidsfeestjes heb ik al achter de rug. Dat deed toch wel een beetje pijn. Het lijkt zo definitief. Sommige mensen doen alsof ze me nooit meer zien. Best grappig hoor, zo voel ik me wel gewaardeerd. Mensen gaan me echt missen. Ik kan de woorden 'voor je het weet is het weer voorbij' niet meer aanhoren. Want wat als ik heimwee krijg? Wat als er iets mis gaat? Wat als.... Nee Naomi, geen wat als. We gaan er voor.